Qoute of The Week - 10a

Problem solution is handled by everyone, by wholebody in the nation. Not just by one man in the nation.

See Ya!!

Dismayado

Bilang isang kapwa pinoy, ako po sampu ng aming pamilya ay nakikiramay sa sinapit ng mga nasawing dayuhan mula sa Hongkong at China sa nangyaring hostage drama noong 23 this month, na tumagal ng halos 11 oras.

Ramdam ko ang pagkapahiya ng mga pinoy nating mga kababayan dito sa Pilipinas at ng mga kabayan natin sa Hongkong at China, maging sa iba pang panig ng mundo. dahil sa pangyayaring ito.

Ang pagka-dismaya ng ating kakaupong pangulo. Sigurado ako na isang malaking dagok na naman itong humahamon sa isang lider ng bansa. Nakasalalay dito ang kanyang pangalan at kakayahan at ang buong buong bansa.

Isang bagay lang ang natitiyak ko na hanggang ngayon ay tiyak na bumabara sa kanyang lalamunan, ang tanong ng bawat indibiduwal, media,, at mga lider pa ng iba't-ibang lupain...What do you say about this? Saying "sorry" is easy to say, but inside the heart is bleeding, so hard to answer. Mas mainam pang tanungin ng What will you do? Action is easier than sorry. I believe that leader knows what to do.

At sana, sa tulong ni Lord, ay makagawa ng magagandang hakbang ang bago nating pangulo upang mapayapa ang bawat kalooban ng ating mga kababayan lalo na ang mga nasa labas ng bansa at lalo't higit ang mga kaanak at kabayan ng mga nasawian, at mga turistang dumadayo sa atin.

Kung kelan ngayon pa na dumarami nang muli ang mga nagtitiwala sa kapayapaan at kaligtasan ng mga turista na dumadayo sa atin ay muling magdudulot ng takot sa kanila na tumuntong sa napakagandang lupain natin.

Ngunit anumang uri ng hadlang sa pag-angat ng ating ekonomiya ay naniniwala ako na kaya natin kontrolin ang mga ito at magpatuloy ng magpatuloy sa pagsisikap na mapaunlad natin ang bawat sarili upang sama-sama nating mapa angat ang ating bansa.

What I so worry is mga kababayan nating pinoy sa hongkong at China, sigurado ako na dismayado at hiyang-hiya sila sa nangyaring hostage drama. Karamihan sa kanila'y di makatingin ng diretso sa kanilang mga amo o kaibigan dun. I know how they feel because I am OFW too. I wish na hindi sila gantihan ng mga taong galit sa pangyayari.

All we can do this time is keep praying for peace of mind.

See Ya!!

Mahiyaing lol

Isang e-liham ang aking natanggap buhat sa isang matagal nang kaibigan. Siya raw ay nasa Saudi na at masayang-masaya ang napakamahiyain kong kabigan. Akalain mo ba na 12 taon syang nag-apply? At sa wakas ay may kompanyang nagtiwala sa kanya.

Minsan ay nakasabay ko si lol mag-apply, pumila kami at pinauna ko sya sa pilahan. Mangyari ba namang pinagbibigyan niyang mauna ang mga nasa likuran niya.

Nang turn na niya for interview e nagpaalam sa interviewer na babablik na lang daw sya tomorrow? OMG!

Matalino ang kaibigan kong yun kahit sobrang mahiyain. At ang kumag ay ginagamit din ako pag nanligaw sa chicks, akala tuloy ng chikas e ako ang nanliligaw.

Pero masaya rin ako nang ibalita niya sa e-liham niya na nakapag-abroad din sya at pinapagawa niya ako ng kodigo kung paano ang sasabihin niya sa babaeng crush niya ngayon na kasama niya sa opisina.

OMG!

Okey Bro, gagawan kita ng kodigo at sana ay basahin mo na lang sa harap ng chicks mo para di ka mahiyang magsalita hehehe...

Happy Working my friend.

See Ya!!

"...kapag may tiyaga..."

Aba'y ano ga? Kumusta po kayo d'yan mga kabayan sa iba't ibang panig ng mundo.
Naging sobrang busy ako nitong mga nakaraang araw at buwang nakalipas. Tinutukan ka kase ang munti kong hanap-buhay, ang mami at lugaw. Maliit lang negosyo ito, pero naniniwala ako na magiging malaki rin ito.

Ang totoo nga niyan e nagsimula ako sa maliit na kapital. 1,000.00 pesos.
Una ay lugaw lang muna ang produkto ko at nakuha ko ang panlasa ng mga kabayan ko rito sa aming lugar. Hanggang sa unti-unti kong mag-combine ng mga panlahok dito. May laman-loob ng baka (Goto), adobong manok o kaya'y atay ng manok. Naisip ko rin na ang lugaw pala ay masarap ding lahukan ng fried chicken and commonly tokwa't baboy, maaari din ang batchoy ng laman-loob ng baboy o igado. At da best din pala ang chicharong baboy. Wow! so we can enjoy a lot of stuff that really match with this LUGAW. So ang lugaw ko po ay hindi lang basta lugaw, hehehe...

After a month, naisipan ko na magdagdag ng mainit na sabaw, ang sikat sa atin na kung tawagin ay MAMI. Napansin ko rin na karamihan sa mga kabayan nating may hang-over, na kagaya ko rin (kung minsan) ay mainit na sabaw ang hanap. Then I made it with different toppings. Chicken Mami Classic, Chicken Mami Cha-Cha (with chicharon baboy on top), Fried Chicken Mami, Chicken Mami Bols (with squid balls on top) and the rest is Chicken Mami-Dadi, yahooo...kakaiba 'to, dito n'yo lang maaring matikman ang mga 'yan, hehehe...

And after a month again, another item ang idinagdag ko sa fastfood ko, ang Starburger na sarili kong timpla ang patties. I called it healthy burgers kase I mixed some healthy vegetables (40%) sa bawat patty.

So now I realized that my little business is on going to BIG little business, right and by next time I am thinking about the expansion of my "lugaw" business maybe in some other location.

Dahil naniniwala akong "...pag may tiyaga, ay may nilaga."

Sa kabila ng hirap ng pamumuhay natin sa ngayon na noon pa ma'y ramdam na natin ang mabilis na pagtaas ng presyo ng mga pangunahing bilihin, ang karamihan sa atin ay nagtitipid lalo na sa pagkain. Kaya naka-isip ako ng ideyang ganitong pagkain na everyone can afford and so economical.

Pero sa kabila rin ng lahat ng itong tiyaga ko ay sadyang mapagod at maraming gawain ang ganitong uri ng hanap-buhay, pero sabi nga, "...kapag may tiyaga..."

See Ya!!

Tubig Sa Tag-init

Oh, kay gandang araw lalo’t kapag ‘di sobrang init o ‘di sobrang maulan. Subali’t karamihan sa mga lugar sa Pilipinas ay apektado sa El Niňo na dumaranas ng matinding init, natutuyo ang mga pananim at nagkakabitak-bitak ang mga lupa sa palayan at ang masaklap na kinakaharap ng maliliit nating kababayan ay pagtaas ng mga pangunahing pangangailangan sa pagkain.

Dito sa aming lugar sa Real, Quezon ay dumaranas din ng matinding init ng panahon, mabuti na lamang at maraming ilog sa mga bundok na katabi ng bayan. At madalas ang pag-ulan. Sagana sa tubig.

Ngunit sa kabila nito ay ‘di rin masasabing magandang karanasan dahil sa sobarang init sa araw at sa gabi’y malamig ang hangin na nagiging sanhi ng pagkakasakit.

Dahil sa ang hanap-buhay ko ay beinte-kuwatro oras at ako ay naka-duty sa gabi at pahinga sa araw, dama ko ang malamig na simoy ng hangin kung gabi na parang nalalapit na ang pasko at sa araw ay hirap naman akong makatulog dahil sa tindi ng init. Mainit din ang hangin na nagmumula sa electric fan.

Ayon sa mga eksperto, ang mga taong may sakit sa puso o hypertension at asthma ay binibigyang babala dahil ang hatid ng ganitong calamity ay ang pag-atake ng ganitong sakit. Dahil sa tindi ng init ng panahon, tayo ay mabilis na nade-dehydrate, at ang kailangan nating gawin uminom ng maraming tubig, walong baso at kung maari’y higit pa upang maayos na mag-circulate ang dugo nang sa gayon ay maiiwasan ang paglapot ng dugo.

Sa gitna ng panahon ng tag-init ay nakararanas din kadalasan an gaming lugar ng halos ilang linggong walang ulan, Sa kabila pa rin mun ay may mga ilog at tubig sa dagat ang maaari naming paglanguyan na hindi na namin kakailanganing humanap pa ng resort sa malayong lugar,

Ang pinagmumlan ng inumin ng mga tagarito ay mula sa bukal na nasa banding itaas ng kabundukan, malinis at inaalagaan ito ng pamahalaan n gaming bayan.

So, kung ang inyong lugar nakakaranas ng kahirapan ng tubig o ibig nyong maglangoy sa tubig ilog o dagat ay welcome po kayo sa aming munting bayan. Napakahaba ng mga baybaying dagat at malinis ang tubig.

See Ya!!

Fasting, Uso pa ba?

I just still remember noong maliit pa ako na nasa pangangalaga ng mahal na yumao kong Lola. Palasimba siya at lagi niya akong kasama. Sa katunayan nga ay siya ang nagturo sa'kin kung paano magkrus at magdasal.

"Ave Maria, conci vida..."

Ilan lang yan sa mga Latin words na dasal na itinuro niya sa'kin. At mula sa araw ng Lunes Santo ay umpisa ng "Pasyon" o dasal-awit na may pinagbabasehan silang libro na tinatapos nila yun hanggang Biyernes Santo, araw at gabi.

At mula sa oras ng pagkamatay ni Kristo sa Krus, ang matatanda ay di kumakain ng kahit na ano (Fasting) hanggang sa muling pagkabuhay. Maraming bawal, bawal ang maligo, bawal magsuklay o manalamin at bawal ang alak.

Hanggang sa magka-isip ako ay namulatan ko na ang tradisyong yon sa lugar na aking kinalakihan.

Ngunit nang mag-mature na ako at makapagtrabaho sa ibang lugar ay sa Simbahan ko na lang ipinapagpatuloy ang aking kinamulatan. Subalit dala marahil ng pagbabago ng panahon o sa pagiging moderno ng kulturang Kristiyanismo, kasabay ng pagiging abala sa iba't ibang gawain ay unti-unti kong nakakaligtaang gampanan ang aking kinamulatang gawain sa panahon ng Kuwaresma.

At halos ay tuwing araw ng pagkabuhay na lang ako nakakasimba. Wala na rin ang "Fasting". Kapag napadaan ako sa grupo ng mga kaibigan ay ayon at inuman ang inaatupag sa halip na magtika o mangilin sa araw ng Biyernes Santo.

Sa ngayon at sa mga ilang taon na nagdaan ay napansin ko na wala na ang tradisyon o kung meron pa man ay kulang na at naiba na ang paniniwala lalo na ng mga kabataan ngayon.

Oo nga't isang uri ng Holiday ang panahon ng Kuwaresma, ngunit sa paniniwala ng maraming kabataang Kristiyano ngayon ito ay "Bakasyon". Bakasyon sa eskuwela at bakasyon sa trabaho.

Ano na nga ba ang kahalagahan ng "Fasting" ngayon? I just observe not even in my place at sa ibang lugar man, kapag araw ng Byernes Santo, puno ang mga beach, pubhouse, videoke, restaurant o kahit sa bawat terrace ng mga bahay, ang kasayahan ay umaalingawngaw sa buong kapaligiran.

Marami akong napagtanungan ukol sa bagay na ito at isa lang ang naging tugon ng karamihan.

"It's up to you my friend." And I realized, it's GONE. But hopefully STILL.

See Ya!!

mami@goto.com

Since na umuwi ako galing sa Kuala Lumpur, Malaysia, kung saan ako ay napadpad upang hanapin ang aking kapalaran. Wala man akong dalang asenso sa aking buhay ay marami namang magagandang bagay akong natutunan at natagpuan.

Tulad halimbawa ng pamamaraan ng paghawak ng isang responsibilidad, maliit man o malaki. pagpapahalaga sa sarili, sa mga kaibigan maging siya man ay kakabayan o ibang lahi at pagkakaroon ng karagdagang kaalaman at mga bagong ideya sa larangan ng Food and Beverage Sevice.

Sa mga bagong kaalamang ito ay handa na ako sa pagpapatakbo ng isang negosyong kainan. Uumpisahan ko sa maliit na puhunan at tututukan ko ito hanggang sa makaya kong palaguin ito.

Noon pa ma'y may sinimulan na akong maliit na restaurant at ipina-manage ko sa mahal kong Ina na hangga ngayon ay kanya pang pinamamahalaan at patuloy na tumatakbo.

Sa susunod po uli...


See ya!!

Chicken Goto

And here is another one of my menu specials. The newest in town, my own creation, Chicken Goto. (Lugaw na may fried chicken). There is a harmony of taste which have the same combinations of ingredients.

Kung curious kayong malasahan ang bago kong menu, try to reach my place where is located at Aveno st. Poblacion 61, Real, Quezon, Philippines.

mami@goto.com (this is not website, it's my business name.

See Ya!!

In My Hometown

It's almost one month now nang dumating ako sa aming bayan. Real, Quezon. After a week, naisipan kong mag-open ng Lugawan (g0to) which is very famous sa aming lugar. I just occupied a small place sa restaurant ng Nanay ko. Nanghinayang kase ako sa espasyo, so I placed my Lugawan at Mami.

Ang plano ko ay para lang hindi ako mainip sa paghihintay ng tawag sa akin mula sa Company na pinagtrabahuhan ko sa Malaysia. But I almost busy every hour from my Lugawan.

My business name is mami@goto.com.

Here is one of my specialties.

Here is my Lugaw. We called it "Goto" sa aming lugar, taliwas sa "Gotong Batangas". Ang nasa larawan ay Goto Combo sa aking menu.

Lugaw + laman-loob ng baka + boiled egg + Chicharon baka on top. garnished with aromatic fried garlic, spring onions and calamansi.

additional condiments to enhance the taste are fine black pepper and "patis".

I'll show you some more of my menu....

See Ya!!

YaY! 2010 na..!

YaY! almost 1 week over na ang nalagas sa pahina ng Enero sa taong ito, anu po. Hehehe...make smile naman tayo d'yan mga Bro's nang sa gayon ay mag-mukhang-di-hirap ang ating mga mukha, kahit na alam nating nangunguna sa problema ng buong mundo ang increased na bilang ng "unemployment".


Pangalawa, ang hatid ng Election at balik-ganti nito pagkatapos.

Nakupo! Ay 'wag nating pag-usapan yaan at baka mawala ang ating mga ngiti sa pisngi, hehehe...

MABUHAY PO at sana'y MALIGO tayo ng biyaya ng Maykapal sa taong ito.


See Ya!!